Wymowa

Czy smukłość twą, mającą wzór w smutnym cyprysie,
Wokół którego powój twych członków się wije -
Czy też ruch widzę, z jakim w przód podajesz szyję
Lub strzeliście biódr łuki przeginasz w kołysie:

W każdym rytmie postaci twej czytam, zda mi się,
Jakieś zdarzenie, co się w przeszłośści twej kryje,
Coś, co przeżyła dusza twa lub co przeżyje
Dopiero i co dziś już jawi się w zarysie...

W każdym geście twej dłoni, w głowy uniesieniu
Znajduję coś, co drzemie snadź w twym przeznaczeniu,
Lecz co może nie było i nie będzie jawą.

W każdej twej cząstce, zda sią, tkwi wrodzone prawo
Do dumy, do wielkości, do światów zdobycia,
Które ci krew twa dała, a odjął lęk życia.