Zebranie kilku wieków personalnej historii ko¶cioła rzymskokatolickiego
w grodzie nad Obr± i Błędnem.
Najstarsza wzmianka o parafii zb±szyńskiej pochodzi z XIII wieku. Wprawdzie
nie ma potwierdzenia na pi¶mie, iż wówczas stał budynek ko¶cielny, ale
logika wskazuje, że je¶li w 1238 r. mówiło się o plebanie, to niemal na
pewno musiała istnieć ¶wi±tynia, gdzie sprawował obrz±dek. Prawdopodobnie
bylo to na zamku.
W póĽnym ¶redniowieczu oprócz ko¶cioła parafialnego w mie¶cie były jeszcze
dwa - ¶w. Mikołaja, którego budowę rozpoczęto w 1444 r. (w tym miejscu
inna ¶wiatynia istnieje do dzi¶) i ¶w. Krzyża, przy drodze na Strzyżewo
(odnotowany w 1498 r., już go nie ma). Można też domniemywać, iż długie
wieki funkcjonowała kaplica zamkowa, najstarsze miejsce kultu.
Parafia zb±szyńska, jako jednostka administracji ko¶cielnej zostaje
po raz pierwszy wymieniona w 1298 r.
W ¶redniowieczu należaly do niej następujace miejscowo¶ci:
- Rajewo (dzi¶ ul. 17 Stycznia w Zb±szyniu),
- N±dnia,
- Lutolek,
- Strzyżewo,
- Boruja,
- Łomnica,
- Karna,
- Belęcin,
- Nowawie¶ (dzi¶ z dodatkem Zb±ska),
- KuĽnica (też z dodatkiem Zb±ska)
- Przedmie¶cie ¶w. Wojciech.
W XIX w. liczyła 6806 dusz i miała filię w Zakrzewie i Łomnicy oraz w
Chobienicach (wcze¶niej tzw. altarje).
W latach 70. XX w. wyodrebniła się parafia w Łomnicy. W 1990 r. parafa
zb±szynska liczyła 10,7 tys. osób.
Prawdopodobnie od XIII lub XIV wieku istniała również parafia w Przyprostyni,
do której należały:
- Perzyny,
- Chro¶nica,
- Zakrzewo
- Zakrzewko,
- Godziszewo,
- Wojciechowo,
- Chobienice.
W 1515 r. nastapiło poł±czenie parafii zb±szyńskiej i przyprostynskej
(a raczej wł±czenie tej drugiej), za¶ ko¶ciół w mie¶cie został podniesiony
do godno¶ci kolegiaty. Po 1640 r. wymienia się duży dekanat zb±szyński
ł (aż 33.890 dusz w 1873 r.), z którego w 1979 r. wyodrębniono dekanat
wolsztyński.
Pierwszym historycznie odnotowanym proboszczem był "pleban Maciej"; po¶wiadczyl
on w 1238 r. nadania kantora ko¶cioła gnieĽnieńskiego Sędziwoja Jeleńczyka
dla klasztoru w Obrze.
Spis proboszczów
- Maciej (1238)
- Szymon (1303-29)
- Abraham (1407)
- Dobrogost (1417)
- Mikołaj (1435 - na husytyzm, 1439 - powrót do katolicyzmu)
- Paweł (1449)
- Marcin (1450)
- Dobrogost (1451)
- Mikołaj (1453)
- Jan Konotopski z Obornik (1458-80)
- Stanisław Berlin (?)(1467)
- Mikolaj Wyszota (1480-98)
- Piotr Niemierzycki (1498-99; odszedl do Przyprostyni)
- ¦wietosław (1499)
- Mikołaj Łowiacki (1500-1514; przyszedł z Przyprostyni)
- Kleofas z Grodziska (1514-28)
- Szymon (1521; dziekan kolegiaty)
- Grzegorz z Grodziska (1528-30)
- Jan Zb±ski (1530; kanonik poznański)
- Jan z Sierakowa (1530)
- Piotr Rumiejewski (1533-45)
- Andrzej z Naramowic (1534)
- Piotr Szramowski ze Skalmierza (1545-50)
- Stanisław z Przybysławia - Przybysławek (1550-58)
- Jan Ziółecki (1559-64; kanonik pultuski)
- Maciej (1564)
- Franciszek Marchewka z Buku (1569-86)
- Jan Krakier z Poznania (1586-89)
- Szymon Krakier (1589-93)
|
- Marcin Bukowski z Buku (1593)
- Szymon Krakier (1603-13)
- Krzysztof Barski (1621)
- Stanisław z Buku (1631)
- Piotr ¦więtosławicz (1634)
- Stanisław Woniecki (1637)
- Piotr Ci¶wicki (1640)
- Jerzy Gowarzewski (1655)
- Jan Stecewicz (1657)
- Paweł Opolewicz (1683)
- Kazmierz Brodowski (1693)
- Walenty Czapski (1727)
- Wawrzyniec Gladyszewicz (1734-58)
- Stanisław Garczyński (1759-81; kanonik)
- Seweryn Szeliski (1783; kanonik)
- Antoni Jankowski (1822)
- Gerard Łempicki (1826)
- Jan Jabczyński (1829)
- Wojciech Pietraszewski (1834-65; kapelan wojskowy)
- Juliusz Roehr (1865-89; rektor seminarium w Paradyżu)
- Teodor Klopsch (?; profesor seminarium duchownego)
- Józef Sobeski (1890-1903)
- Albert Beyer (1903-25)
- Leon Płotka (1925-36)
- Jan ¦ciesiński (1936-61; kanonik)
- Mieczysław Pohl (1961-94)
- Zbigniew Zieliński (1994; kanonik)
|
*Odtworzony na podstawie różnych Ľródeł, niepełny spis proboszczów
zb±szyńskich wyznania rzymskokatolickiego.
Rok w nawiasie oznacza zwykle datę wzmianki o danej postaci w dokumentach,
a nie okres sprawowania rz±dów.
Oczywi¶cie informacje powyższe mog± być niepełne. W zwi±zku z czym wszelkie
uwagi i uzupelnienia s± wielce poż±dane.
opr. E.K.
|